مسئله دوم: علایم حتمى
 روایات زیادى وارد شده که دسته‏اى از نشانه‏ ها را در کنار یکدیگر به عنوان علایم تخلف‏ ناپذیر ظهور معرفى کرده است. اینجا در ضمن نقل روایات یاد شده به ذکر علایم مورد نظر مى‏پردازیم:
    +  فضل بن شاذان به اسناد خود از امام باقرعلیه السّلام  روایت مى‏کند که حضرت فرمود: خروج سفیانى و نداى آسمانى و اختلاف بنى‏عباس بر سر حکومت و به قتل رسیدن نفس زکیّه و طلوع خورشید از مغرب، حتمى است.
    + حمران بن أعین از امام صادق‏ علیه السّلام  نقل مى‏کند که حضرت ابراز داشتند:
 امورى که پیش از قیام قائم [علیه السّلام] قطعا به وقوع مى‏پیوندد، عبارت است از: خروج سفیانى، فرو رفتن زمین در منطقه‏ ى البیداء، قتل نفس زکیه و نداى آسمانى.
   + شیخ صدوق 1به اسناد خود از عمر بن حنظلة حکایت مى‏کند که شنیدم امام صادق‏علیه السّلام  فرمود: پنج علامت قطعى وجود دارد که پیش از قیام قائم  [علیه السّلام ] رخ خواهد داد: قیام یمانى، خروج سفیانى، صیحه‏ ى آسمانى، به قتل رسیدن نفس زکیّه و فرو رفتن زمین در البیداء. 
 مسئله سوم) نکاتى در باره‏ ى برخى از نشانه‏ هاى مهم
 نکته یکم: نفس زکیّه و سید حسنى
 مشهور آن است که نفس زکیّه در مکّه و میان رکن و مقام ابراهیم در  25ذى الحجّه به قتل مى‏رسد و میان قتل او و ظهور بیش از پانزده شب فاصله نیست. . او جوانى است که در مدینه براى یارى و نصرت آل محمد (صلوات اللَّه علیهم اجمعین) به پا مى‏خیزد -از این رو در برخى از احادیث از وى با عنوان (مستنصر)   یاد شده است- و هنگامى که سپاه سفیانى به مدینه مى‏رسد، برادر او را مى‏کشد
  و وى به حرم امن الهى - مکّه - مى‏گریزد و در آنجا مظلومانه ذبح مى‏شود و این هتک حرمت حریم امن الهى و جنایت وحشیانه، سبب نزول غضب الهى بر سفیانیان مى‏گردد
 . در برخى احادیث، اسم او (محمد بن الحسن) ضبط و معرفى شده است
 لکن افزون بر (نفس زکیّه)، در روایات باب از دو تن دیگر نیز یاد شده است: سید حسنى و فردى هاشمى. در میان محققان و مهدى پژوهان متأخّر و معاصر در تشخیص این سه تن، اختلاف نظر به چشم مى‏خورد؛ در باره نفس زکیّه و دو تن دیگر چهار نظریه وجود دارد:
 1 - نفس زکیّه شخصى است به نام محمد بن الحسن که میان رکن کعبه و مقام ابراهیم کشته خواهد شد. از فحواى این نظریه و تعابیر قائل آن چنین استنباط مى‏شود که نفس زکیّه، از سادات حسنى و در واقع همان سید حسنى است
 2-  نفس زکیّه، فردى به نام محمدبن عبدالله‏ بن الحسن‏بن الحسن‏بن، على‏بن ابى طالب بوده و همان علوى به پاخاسته‏ ى زمان ابى جعفر منصور، خلیفه ى عباسى است. او معاصر با امام صادق‏علیه السّلام  بود و پس از قیام به دست منصور کشته شد.
3 -  نفس زکیّه مجاهدى است از زمره ى بسترسازان ظهور که رهبرى عدّه‏اى از عاشقان امام مهدى‏علیه السّلام  را بر عهده دارد و در راه حضرت در میان هفتاد تن از علماى زمانه در منطقه ‏اى پشت شهر کوفه به شهادت مى‏رسد.
او غیر از سید هاشمى تبارى است که در مکه و بین رکن کعبه و مقام ابراهیم ‏علیه السّلام  سر از تنش جدا مى‏شود و این هر دو، غیر از سید حسنى هستند که به قتل مى‏رسد.
4 - نفس زکیّه، سیّدى والا تبار و حسینى نسب است و هموست که مظلومانه در  25ذى الحجه سر مبارکش در حرم امن الهى مکه مکّرمه از تن جدا مى‏شود و کمى پیش از ذبح شدن وى، سیّدى هاشمى و حسنى تبار در کوفه به همراه هفتاد تن از علماى امت به دست سپاهیان سفیانى و در اثناى ورود سپاه مجاهد خراسانى از طریق شهرهاى قصر شیرین و خانقین به شهادت مى‏رسد. طبق این نظریه، رجل هاشمى و سید حسنى یک تن مى‏باشند.
 نکته دوّم: یمانى، حق جو یا باطل پیشه
 یمانى فردى است که از یمن قیام مى‏کند. او از نسل زید بن على بن الحسین ‏علیهما السّلام  مى‏باشد.  او و سفیانى و خراسانى هر سه در یک روز حرکت خود را آغاز مى‏کنند و پرچم‏هاى خود را برمى‏افرازند.
 از ائمه طاهرین‏ علیهم السّلام  روایاتى نقل شده مبنى بر این که در میان این سه پرچم، لوایى هدایتگرتر از پرچم یمانى نیست. زیرا او به حق و صراط مستقیم دعوت مى‏کند
 . از این رو توصیه شده به سوى وى بشتابید و در سلک او درآیید و حرام است کسى با وى مقابله کند که هر کس چنین کند از اهل آتش خواهد بود.  (قابل توجه این که مى‏دانیم خراسانى هم چهره ى مثبتى بوده و از زمینه ‏سازان ظهور و داعیان به سوى صاحب الامرعلیه السّلام  است. بر این پایه، یمانى داراى فضایل بیشترى است که پرچمش نزدیک‏تر به حق و صواب معرف شده است).